Η προχθεσινή στάση των Βουλευτών και των πολιτικών κομμάτων στη ψηφοφορία του πολυνομοσχεδίου στη Βουλή, ανέδειξε για άλλη μια φορά την αποθέωση του πολιτικού κυνισμού τόσο στην διαχείρηση ,όσο και στην ουσία των δημόσιων πραγμάτων στη χώρα. Οι μικροσκοπιμότητες, η εξυπηρέτηση συντεχνιακών συμφερόντων, η αδιαφορία ή η άγνοια ακόμα και για βασικούς κανόνες του Κοινοβουλευτισμού, ήρθε να συμπληρώσει την περίφημη Χρυσοχοϊδεια ρήση περί της "άγνοιας του Μνημονίου"... Στο ΠΑΣΟΚ ,με τον Γ.Παπανδρέου του να απουσιάζει παριστάνοντας τον ηγέτη της Σοσιαλιστικής διεθνούς, η εσωκομματική μάχη των δελφίνων, πέρασε στην ψηφοφορία. Οι "Βενιζελικοί" θέλησαν να πλήξουν το Λοβέρδο -δείτε εδώ άγχος-, άλλοι όψιμα απογοητευμένοι δεν ψηφίσαν άρθρα ή παραγράφους, επιδιώκοντας με μια ύστατη διαφορροποίηση να πετύχουν την εκλογική τους επιβίωση, κάποιοι άλλοι μιλούσαν ανοιχτά για έλλειμμα ηγεσίας και εκλογή νέας απο την ΚΟ. Μπορεί να μιλά κανείς για το πλήρες μπάχαλο, με την πολιτικάντικη κουτοπονηριά, να επικρατεί πάνω στη απόλυτη μεταρρυθμιστική ανάγκη. Απο τη ΝΔ ,η επίσης απούσα ηγεσία, διευκόλυνε τις διαφορροποιήσεις απο την κομματική γραμμή, καθώς η λαϊκή δεξιά δεν υπερψήφισε την λειψή απελευθέρωση δικηγόρων και φαρμακοποιών, επειδή στους επιστημονικούς αυτους κλάδους εχει ισχυρή συνδικαλιστική παρουσία.

Μια κοινή γνώμη, συνηθισμένη στην πολιτική πατρωνεία της Μεταπολίτευσης, αλλά τώρα φοβισμένη και εξοργισμένη απο την κρίση, βλέποντας μια τόσο υποκριτική συμπεριφορά απο ένα απελπιστικά ελλειμματικό πολιτικό προσωπικό, είναι λογικό να νιώθει αποξένωση και εμπαιγμό, και απο την ανδιαφορία της, δίνεται ο χώρος στον κάθε εθνικιστή σπεκουλαδόρο, στον κάθε δόλιο μεγαλοφειλέτη "εκδότη", στην κάθε δυναμική αριστερίστικη μειοψηφία, στο κάθε μηδενιστή, να κάνει το πολιτικό παιχνίδι του. Τη στιγμή που θα πρέπει να επικρατήσει η εθνική ενότητα και ο πραγματισμός,μπας και γλυτώουμε απο τα χειρότερα, το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής ελίτ με τις πράξεις και τις παραλείψεις του, δείχνει το δρόμο προς το χάος.  

Όλη η πολιτική και παραπολιτική συζήτηση, εκτυλίσσεται σήμερα στο αν οι πολιτικοί ταγοί της χώρας, τον Μαϊο του 2010 διάβασαν το μνημόνιο ή οχι. Το θέμα ξεκίνησαν οι πρόδηλα άγαρμπες δηλώσεις της Λούκας Κατσέλη χθές στην "Ανατροπή" και το πράγμα πέρασε στην σφαίρα της ιλαροτραγωδίας απο την γκάφα του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη στην πρωϊνή εκπομπή του ΣΚΑΪ. Τί είναι όμως αυτό που εξωθεί τους όψιμους εκπροσώπους του "Βαθέος ΠΑΣΟΚ" να αυτομαστιγώνονται με τέτοια μανία και να εξευτελίζονται σε τέτοιον βαθμό στα τηλεπαράθυρα; Προκειται για μια αυτοκαταστροφική κίνηση επικοινωνιακού ετεροκαθορισμού από τα κυβερνητικά πεπραγμένα των βασικών επιλογών τελευταίας κυβέρνησης ΓΑΠ; -Για τον Μ.Χρυσοχοϊδη, θα διατηρούσα τις επιφυλάξεις μου, διότι είναι ακόμα και αυτή τ στιγμή Υπουργός Ανάπτυξης σε μια κυβέρνηση που ψηφίζει και εφαρμόζει ένα πρόγραμμα του οποίο ο ίδιος τις λεπτομέρειες κατα δήλωσή του ,αγνοεί.- Πρόκειται για μια επιχείρηση προσωπικής διάσωσης απο την εύλογη απόδοση πολιτικών -τουλάχιστον- ευθυνών; -η πράξη της ψήφου και της προσυπογραφής επί ενός νομοσχεδίου, μετρά στο ακέραιο ,είτε είχε κανείς την ευχέρεια να το διαβάσει μια εβδομάδα, είτε τρείς ώρες -όπως διατείνεται απο χθές η κυρία Κατσέλη.

του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Μια είδηση που εκφεύγει απο τη στενή καθημερινότητά μας, αλλά μας επηρρεάζει περισσότερο απ όσο φανταζόμαστε...
Αυτές τις ημέρες, στο Αμερικανικό κογκρέσο έρχεται προς ψήφιση δύο νομοσχέδια που -λόγω της παγκοσμιοποιημένης διαδικτυακής κοινότητας, θα μας επηρρεάσουν όλους. Το SOPA (Stop Online Piracy Act),το οποίο έχει ως στόχο τη ρύθμιση και τον καθορισμό των πνευματικών δικαιωμάτων στο διαδίκτυο ,με την καταπολέμηση της "πειρατείας" και των προϊόντων ελεύθερων πνευματικών δικαιωμάτων, και το PIPA (Protect IP Act) με στόχο την άρση της προσωπικής ανωνυμίας στο διαδίκτυο.

Η εξέλιξη της εθελοντικής συμμετοχής ιδιωτών επενδυτών στη διαδικασία ανταλλαγής ομολόγων, πέρα από την οικονομική επιβάρυνση της ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος, θα πλήξει καίρια και τα αποθεματικά των ταμείων, οδηγώντας σε διεύρυνση της τρύπας του ασφαλιστικου, σε μια περίοδο μείωσης του εργατικού δυναμικού και αύξησης της ανεργίας. Η λύση πακέτων κρατικής παρέμβασης -κυρίως μέσω του ΟΑΕΔ, είναι εξαιρετικά επισφαλής εξαιτίας της κακής κατάστασης των δημοσιονομικών ενώ είναι ορατός ο κίνδυνος διάλυσης των ήδη υποβαθμισμένων παροχών του κράτους πρόνοιας, σε ομάδες πολιτών που το έχουν ανάγκη μέσα στην κρίση.

Οι οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις τρέχουν πλέον με καταιγιστικούς ρυθμούς, τόσο στον Ελληνικό μικρόκοσμο, όσο και στο διεθνές περιβάλλον. Η διεθνής οικονομική κρίση μαστίζει αγορές, πιστοληπτική φερεγγυότητα κρατών και αντοχές πολιτικών συστημάτων, μα πρωτίστως την ανοχή των πολιτών. Σε αυτό το πλαίσιο της διεθνούς αστάθειας, το ελληνικό πολιτικό σύστημα καλείται να ξεπεράσει τον εαυτό του, καθώς του ζητείται να ξεπεράσει σύνδρομα και αντιλήψεις 30 και πλέον ετών για να επιτευχθεί ο μόνος πλέον στόχος της σωτηρίας απο την οικονομική καταστροφή και την πλήρη κοινωνική αποσάρθρωση.

Στις 15 Ιανουαρίου το GR Liberal ξεκινάει τη λειτουργία του με ανανεωμένη διάθεση, εμφάνιση, με πιο οργανωμένες, τεκμηριωμένες και τακτικές αναρτήσεις, πάντοτε πιστές στο φιλελεύθερο χαρακτήρα μας.